Γιατί Τάσεις?
Η αθλιότητα του διαλόγου
(βρε δεν πας στον διάλογο και παραπέρα?)
Ο διάλογος δεν λύνει τα πάντα και για όσα λύνει, μπορεί να χρειάζεται πρακτικά απαγορευτικός χρόνος.
Παραβλέπουμε το πρώτο: δεν λύνει τα πάντα επειδή, στο τέλος της μέρας, μπορεί να στηριζόμαστε σε διαφορετικά βιώματα (“προσλαμβάνουσες παραστάσεις”) ή, ακόμα χειρότερα, να έχουμε διαφορετικά συμφέροντα και, συνεπώς, ταξική συνείδηση, που λέγαν και οι κλασσικοί. Επαναλαμβάνω, τα παραπάνω υπάρχουν και είναι σοβαρά, αλλά τα παραβλέπω σε αυτή την προσέγγιση.
Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που ένα νεύμα είναι αρκετό, για να συνεννοηθούν δύο ερωτευμένα πνεύματα... Όπως η επίκληση της ευθείας Euler δεν θέλει και επεξήγηση των 37 θεωρημάτων και 13 αξιωμάτων που στηρίζεται σε ένα συνέδριο Γεωμετρών (παράδειγμα προς τιμήν του αρχηγού), έτσι και κάποια αξία από την Επί του Όρους ομιλία δεν χρειάζεται περαιτέρω επιχειρηματολογία σε μια συνέλευση της τάσης Χριστιανών (ορθοδόξων) του κόμματος.
Πρόταση: Η τάσεις είναι χώρος διαλόγου μελών που έχουν κοινή ιδεολογική πλατφόρμα ώστε να διευκολύνεται και να επιταχύνεται η επεξεργασία κοινών θέσεων.
... και κοινών δράσεων? Πρέπει να έχουν οι “τάσεις” κοινές δράσεις? Το παραβλέπω και αυτό προς το παρόν. Έδωσα έναν καλό λόγο ύπαρξης των τάσεων, δηλ, “ικανόν” αλλά πρέπει να μπω σε ένα αντίλογο:
Γιατί ΟΧΙ Τάσεις?
Επειδή διασπούν το κόμμα... λειτουργούν ως κόμμα εντός του κόμματος. Καλές είναι/ήταν όταν ενοποιείται ένας συνασπισμός και εξυπηρετεί μια πολιτική αδράνεια και απορρόφηση δονήσεων, κακό (αναγκαίο?) όταν λειτουργούν ως θύρα εξόδου. Μετά από μακροχρόνια παραμονή στη πόρτα, δεν θυμάσαι στο τέλος αν έρχεσαι η φεύγεις..
Προτάσεις για υγιή λειτουργία των Τάσεων
Οι τάσεις δεν είναι διαμερισμοί του κόμματος σε υπο-κόμματα (όχι αποκόμματα). Προς τούτο:
ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΕΣ: κατά το δυνατόν οι ολομέλειες (δηλ οι μεγάλες συγκεντρώσεις) των τάσεων δημοσιοποιούνται στα όργανα του κόμματος και σε κάποιο δυνητικό μέλος ή ενδιαφερόμενο.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: δηλ τα ώριμα πολιτικά κείμενα
ΓΝΩΣΤΗ ΕΝΤΑΞΗ: Η ένταξη κάθε μέλους σε τάση είναι γνωστή, τουλάχιστον στο συντονιστικό, και γνωστοποιείται
(βρε δεν πας στον διάλογο και παραπέρα?)
Ο διάλογος δεν λύνει τα πάντα και για όσα λύνει, μπορεί να χρειάζεται πρακτικά απαγορευτικός χρόνος.
Παραβλέπουμε το πρώτο: δεν λύνει τα πάντα επειδή, στο τέλος της μέρας, μπορεί να στηριζόμαστε σε διαφορετικά βιώματα (“προσλαμβάνουσες παραστάσεις”) ή, ακόμα χειρότερα, να έχουμε διαφορετικά συμφέροντα και, συνεπώς, ταξική συνείδηση, που λέγαν και οι κλασσικοί. Επαναλαμβάνω, τα παραπάνω υπάρχουν και είναι σοβαρά, αλλά τα παραβλέπω σε αυτή την προσέγγιση.
Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που ένα νεύμα είναι αρκετό, για να συνεννοηθούν δύο ερωτευμένα πνεύματα... Όπως η επίκληση της ευθείας Euler δεν θέλει και επεξήγηση των 37 θεωρημάτων και 13 αξιωμάτων που στηρίζεται σε ένα συνέδριο Γεωμετρών (παράδειγμα προς τιμήν του αρχηγού), έτσι και κάποια αξία από την Επί του Όρους ομιλία δεν χρειάζεται περαιτέρω επιχειρηματολογία σε μια συνέλευση της τάσης Χριστιανών (ορθοδόξων) του κόμματος.
Πρόταση: Η τάσεις είναι χώρος διαλόγου μελών που έχουν κοινή ιδεολογική πλατφόρμα ώστε να διευκολύνεται και να επιταχύνεται η επεξεργασία κοινών θέσεων.
... και κοινών δράσεων? Πρέπει να έχουν οι “τάσεις” κοινές δράσεις? Το παραβλέπω και αυτό προς το παρόν. Έδωσα έναν καλό λόγο ύπαρξης των τάσεων, δηλ, “ικανόν” αλλά πρέπει να μπω σε ένα αντίλογο:
Γιατί ΟΧΙ Τάσεις?
Επειδή διασπούν το κόμμα... λειτουργούν ως κόμμα εντός του κόμματος. Καλές είναι/ήταν όταν ενοποιείται ένας συνασπισμός και εξυπηρετεί μια πολιτική αδράνεια και απορρόφηση δονήσεων, κακό (αναγκαίο?) όταν λειτουργούν ως θύρα εξόδου. Μετά από μακροχρόνια παραμονή στη πόρτα, δεν θυμάσαι στο τέλος αν έρχεσαι η φεύγεις..
Προτάσεις για υγιή λειτουργία των Τάσεων
Οι τάσεις δεν είναι διαμερισμοί του κόμματος σε υπο-κόμματα (όχι αποκόμματα). Προς τούτο:
- ΟΧΙ ΧΩΡΙΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ
Όλες οι ψηφοφορίες γίνονται με ενιαία ψηφοδέλτια χωρίς λίστες
- ΟΧΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ένταξη/συμμετοχή σε μία τάση δεν αποκλείει την συμμετοχή της σε άλλη τάση(τέτοια πολιτική αποκλεισμού της τάσεις να θεωρείται φραξιονιστική, με την παλιά φόρτιση του όρου)
ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΕΣ: κατά το δυνατόν οι ολομέλειες (δηλ οι μεγάλες συγκεντρώσεις) των τάσεων δημοσιοποιούνται στα όργανα του κόμματος και σε κάποιο δυνητικό μέλος ή ενδιαφερόμενο.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ: δηλ τα ώριμα πολιτικά κείμενα
ΓΝΩΣΤΗ ΕΝΤΑΞΗ: Η ένταξη κάθε μέλους σε τάση είναι γνωστή, τουλάχιστον στο συντονιστικό, και γνωστοποιείται
ΠΕΡΙ "ΙΣΟΤΙΜΟΥ" ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ
ReplyDeleteΤο θέμα της ισότητας των μελών, είναι κάτι σαν την αταξική
κοινωνία, ωραίο όραμα αλλά..
Τεχνικά, είναι εφικτό να στείλω τις προτάσεις μου σε 12000 μέλη του κόμματος (και δωρεάν, αλλη κουβέντα αυτή!)
αλλά αντίστοιχα θα έπρεπε να διαβάσω τις 12000 δικές τους προτάσεις και ακόμα τις όποιες απαντήσεις στις δικές μου προτάσεις.
(Η ΠΝΠ για αύξηση των ωρών σε 2400 το 24ωρο δεν εκδόθηκε ακόμα). Το πρόβλημα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ οχι τεχνικό, και
δύσκολο, ακόμα και αν υπάρχει η δημοκρατικότερη διάθεση σε όλα τα επίπεδα. (οποιος έχει προτάσεις, το συζητάμε)
Αναμενόμενο λοιπόν κάποιοι να είναι "ποιο ισοι" αλλά ακόμα και να αθροίζονται οι "ισοι" ώστε να βγαίνει συλλογικά μια απόψη, που θα διεκδικεί προτεραιότητα στην επεξεργασία της από μένα, το τελευταίο δέκτη (και οπωσδήποτε από την αλυσίδα διακίνησης,ακόμα και αν δεν υπάρχουν πονηρές διακρίσεις).
Θα έλεγα οτι μοιάζει δημοκρατικότερο η προτεραιότητα να δίνεται σε συλλογικότητα παρά σε προσωπικότητα,
(Αλλά και η συλλογικότητα μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αναγνωρίσιμη)
Διευκρίνηση: Η συλογικότητες εκτός κόμματος λέγεται Κείνημα, Μαζικός Χώρος, Συνδικάτο κτλ
Εντός κόμματος μπορεί να είναι Τάσεις, θεματικές Ομάδες .. και φυσικά τα θεσμοποιημενα όργανα