Thursday 15 September 2016

3 Ζητήματα: Θεωρία, Συμμετοχή, ΣΥΡΙΖΑ/Πρόγραμμα




ΖΗΤΗΜΑ ΘΕΩΡΙΑΣ

  • Στη Ευρώπη δεν κατέρρευσε μόνο η Αριστερά αλλά γενικότερα η ιδέα του συλλογικού και η πολιτική. Ο  άναρχο-φιλελευθερισμός κυκλοφορεί κυρίαρχος, αποκρύπτοντας την ταξική του φύση, υπό τον μανδύα του τεχνοκρατικού μονόδρομου.
  • Η αναγκαία αναζήτηση μιας νέας θεωρίας/μεθοδολογίας δεν μπορεί να αρχίσει με μια απόφαση των κομμάτων της αριστεράς, αλλά είναι μια βασανιστική πορεία που (ελπίζουμε ότι) έχει αρχίσει, αλλά δεν μπορεί να συντελεστεί στον δοκιμαστικό σωλήνα των “πολιτειολόγωναλλά θα πρέπει να έχει συνεχή ανατροφοδότηση από την πολιτική και την ταξική πάλη.

Monday 29 August 2016

Τα επτά Κ

 Καταπληκτικό κείμενο του Αριστίδη Μπαλτά.
Θα έπρεπε να μπεί στο πρωίμιο του καταστατικού

 
http://www.ananeotiki.gr/el/articles.php?tid=9062 





Το αντιγράφω, για να μην το χάσουμε
Κοι­νω­νία. Κίνη­μα, Κόμμα, Κυβέρ­νη­ση, Κρά­τος, Καθε­στώς. Ιδού τα έξι πε­δία σχέ­σε­ων και ση­μα­σιών που δια­μορ­φώ­νουν το πλαί­σιο δρά­σης της Αρι­στε­ράς. Τα πε­δία εί­ναι δια­κρι­τά: κα­θέ­να υπό­κει­ται στους δι­κούς του προσ­διο­ρι­σμούς και διέ­πε­ται από τους δι­κούς του τρό­πους λει­τουρ­γί­ας, κί­νη­σης και με­τα­σχη­μα­τι­σμού. Αλλά ταυ­τό­χρο­να αυτά δια­πλέ­κο­νται με πολ­λούς κρί­κους. Κάθε πε­δίο εί­ναι μόνο με­ρι­κώς ή σχε­τι­κά αυ­τό­νο­μο ως προς την κοι­νω­νία εν γέ­νει. Ας δού­με κά­ποιες δια­συν­δέ­σεις.

Καθε­στώς υπο­νο­εί κυ­ριαρ­χία, αυ­τήν του κε­φα­λαιο­κρα­τι­κού τρό­που πα­ρα­γω­γής. Η ρήξη με το Καθε­στώς και η συ­να­φής συ­νο­λι­κή αλ­λα­γή της Κοι­νω­νί­ας εί­ναι πο­ρεία μα­κράς πνο­ής που αρ­χί­ζει να με­τρά με αφε­τη­ρία μια με­γά­λη πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πή. Η ανα­τρο­πή οδη­γεί στον σχη­μα­τι­σμό μιας Κυβέρ­νη­σης με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά ρι­ζι­κά δια­φο­ρε­τι­κά από εκεί­να των προη­γου­μέ­νων. Πολλά συ­μπυ­κνώ­νο­νται στον τρό­πο διεύ­θυν­σης και λει­τουρ­γί­ας του Κρά­τους: από απο­φα­σι­στι­κός αρ­μός ανα­πα­ρα­γω­γής του Καθε­στώ­τος, αυτό με­τα­τρέ­πε­ται σε μέσο απο­δυ­νά­μω­σης της αντί­στοι­χης κυ­ριαρ­χί­ας. Μέσα από ρι­ζο­σπα­στι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις και με­γά­λες ή μι­κρές συ­γκρού­σεις. Με τις αντί­στοι­χες επι­τυ­χί­ες πά­ντο­τε επι­σφα­λείς.

Σε συν­θή­κες μη επα­να­στα­τι­κές, η Κυβέρ­νη­ση της ανα­τρο­πής προ­κύ­πτει από κοι­νο­βου­λευ­τι­κή πλειο­ψη­φία και εί­ναι υπο­χρε­ω­μέ­νη να κι­νεί­ται όπως ορί­ζει το Σύνταγ­μα. Το ότι η Κυβέρ­νη­ση υπό­κει­ται στο Σύνταγ­μα ενό­σω εί­ναι υπό­λο­γη απέ­να­ντι στο σύ­νο­λο της χώ­ρας και των κα­τοί­κων της τη φορ­τί­ζει με ευ­ρύ­τα­τη ευ­θύ­νη, προσ­δί­δο­ντάς της σχε­τι­κή αυ­το­νο­μία ως προς το Κόμμα από το οποίο κατά βά­σιν προ­ήλ­θε. Οι σχέ­σεις Κυβέρ­νη­σης και Κόμ­μα­τος εί­ναι έτσι κα­τα­στα­τι­κά δια­φο­ρε­τι­κές από εκεί­νες με­τα­ξύ κομ­μα­τι­κής ηγε­σί­ας και κομ­μα­τι­κής βά­σης. Το ποιες οφεί­λουν να εί­ναι πα­ρα­μέ­νει πε­δίο ιστο­ρι­κού πει­ρα­μα­τι­σμού και ακό­μη μεί­ζον ζη­τού­με­νο.

Κύρια λει­τουρ­γία του Κόμ­μα­τος εί­ναι να συ­μπυ­κνώ­νει, να ολο­κλη­ρώ­νει και να εκ­προ­σω­πεί αι­τή­μα­τα και δυ­νά­μεις που μπο­ρούν να συ­ντε­θούν στην κα­τεύ­θυν­ση της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, της ισό­τη­τας, της ελευ­θε­ρί­ας, της δι­καιο­σύ­νης. Αλλά τέ­τοια αι­τή­μα­τα φέ­ρο­νται κατά κα­νό­να από δια­φο­ρε­τι­κά Κινή­μα­τα, όπου κα­θέ­να δια­τη­ρεί τη δική του σχε­τι­κή αυ­το­νο­μία. Το Κόμμα οφεί­λει να σέ­βε­ται πλή­ρως την αυ­το­νο­μία αυτή, αλλά ταυ­τό­χρο­να να συν­θέ­τει αι­τή­μα­τα και κοι­νω­νι­κές δυ­νά­μεις σύμ­φω­να με τη στρα­τη­γι­κή Κυβέρ­νη­σης και Κόμ­μα­τος, υπό τους δια­φο­ρε­τι­κούς όρους ευ­θύ­νης της μιας και του άλ­λου.

Η σχε­τι­κή αυ­το­νο­μία της Κυβέρ­νη­σης ως προς το Κόμμα, αλλά και του Κόμ­μα­τος ως προς το Κίνη­μα, δη­μιουρ­γεί ανα­πό­φευ­κτα εντά­σεις. Η εποι­κο­δο­μη­τι­κή άρση των εντά­σε­ων αυ­τών δεν υπό­κει­ται σε συ­ντα­γές. Είναι απο­τέ­λε­σμα πο­λι­τι­κής ωρι­μό­τη­τας, η οποία δεν δί­δε­ται προ­κα­τα­βο­λι­κά, αλλά κερ­δί­ζε­ται μέσα από κα­τα­νό­η­ση των προ­βλη­μά­των, σε­βα­σμό στη δια­φο­ρε­τι­κή άπο­ψη, αμοι­βαία εμπι­στο­σύ­νη και αμ­φί­δρο­μη κα­λό­πι­στη κρι­τι­κή. Κύριος εχθρός εί­ναι εδώ η κα­χυ­πο­ψία. Όπως τρο­φο­δο­τεί­ται από έλ­λει­ψη αυ­το­πε­ποί­θη­σης, αμε­τρο­έ­πεια, φθό­νο και ανο­μο­λό­γη­το φόβο.

Για­τρι­κό εί­ναι τε­λι­κά η ίδια η Κοι­νω­νία: ένα αυ­θε­ντι­κό Κίνη­μα που εμπλέ­κει την Κοι­νω­νία ολό­κλη­ρη απορ­ρο­φά προ­σω­πι­κές φι­λο­δο­ξί­ες και φέρ­νει τον κα­θέ­να στα μέ­τρα του ενό­σω συ­νε­γεί­ρει και συ­ναρ­πά­ζει όλους μέσα από την έμπνευ­ση που πα­ρέ­χει και την πα­ρα­γω­γι­κή δύ­να­μη που συ­νι­στά η γνή­σια συλ­λο­γι­κό­τη­τα.

Και το έβδο­μο Κ; Ας το αφή­σου­με προ­σω­ρι­νά ασχο­λί­α­στο. Γιατί εί­ναι αυτό που διέ­πει και συ­νε­νώ­νει όλα τα πα­ρα­πά­νω. Είναι το Κ του Κομ­μου­νι­σμού, όπως η ιδέα του έχει ήδη αρ­χί­σει να ανα­νε­ώ­νε­ται και να εμπλου­τί­ζε­ται από τη δρά­ση και τη σκέ­ψη αμέ­τρη­τα πολ­λών. Σε ολό­κλη­ρο τον κό­σμο.






Friday 12 August 2016

Κεραίες, Κοινόχρηστα Τηλέφωνα και Κίνημα.

Κεραίες, Κοινόχρηστα Τηλέφωνα και Κίνημα.


Η επίδραση των “κεραιών κινητής” έχει τεχνικές παραμέτρους (πχ τι επηρεάζει περισσότερο, Η ακέραια του παρόχου ή του κινητού..). Εδώ θα μιλήσω κυρίως για το κινηματική θέμα.

Αφοριστικά, το κίνημα κατά των κεραιών πρέπει να στοχεύει και στους χρήστες (εξ ίσου ή κυρίως).
Σταματήστε να τηλεφωνείτε για να φύγουν οι κεραίες.
Είναι τετριμμένο να πούμε ότι η τηλεφωνία δεν είναι ενέργεια ώστε να βάλουμε την παραγωγή - την όχληση- στο Ερημονήσι και να φέρουμε το προϊόν στην Αθήνα. Οι κεραίες μπαίνουν όπου είναι και η χρήση, και είναι περισσότερες όσο μεγαλύτερη είναι η χρήση1.

Είναι αντιφατικό, ως γονείς, να θέλουμε το παιδάκι μας να έχει κουνητό μαζί του και μετά να ζητάμε “οι κεραίες μακρυά από το σχολείο”.
Όμως υπάρχει διέξοδος από την αντίφαση, που δεν την έχει σηκώσει το κίνημα:
Κοινόχρηστα τηλέφωνα στα σχολειά και με δυνατότητα να καλούνται.
Με δωρεάν αστικά2 και/η ως καρτοτηλέφωνα.

Τελευταία, η κοινόχρηστη τηλεφωνία έχει τουλάχιστον παραμεληθεί από τούς παρόχους (κυρίως τον ΟΤΕ). Δεν θα πήγαινα σε “θεωρίες συνωμοσίας” υπέρ των κινητών και των μόνιμα ανανεωμένων (φυσικά εισαγομένων) συσκευών, ας πούμε οτι υποκύπτουν απλά στη “μόδα”.

Η αλλαγή της “μόδας”, δηλ. της κοινωνικής συνείδησης είναι έργο του κινήματος.


Δημήτρης Καμπυλαυκάς
Τηλ. Μηχανικός (πρωην ΟΤΕ)
1Η θέμα αν χρειάζονται 3-4 κεραίες άνα πάροχο, η αν θα μπορούσαμε να έχουμε μόνο μία ξεπερνά το παρόν σύστημα
2Και αν πρέπει να το παιδί πρέπει να μας βρε στο δικό μας κινητό, υπάρχει και η εκτροπή του τηλεφώνου μας..

Monday 8 August 2016

STOP ΤΤΙΡ CETA TISA Greece : Επιστολή του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων προς ...

STOP ΤΤΙΡ CETA TISA Greece : Επιστολή του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων προς ...: Επιστολή του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων προς τους Ευρωπαίους ομολόγους του για συνεργασία σχετικά με τις διατλαντικές εμπορικές συμ...

Friday 22 July 2016

ΤΑΣΕΙΣ

Γιατί Τάσεις?

  Η αθλιότητα του διαλόγου

(βρε δεν πας στον διάλογο και παραπέρα?)












Ο διάλογος δεν λύνει τα πάντα και για όσα λύνει, μπορεί να χρειάζεται πρακτικά απαγορευτικός χρόνος.

Monday 23 May 2016

Λαικισμός, Δικαιώματα και Αντικρατισμός (και ολίγον πασοκ).

Τι είναι λαικισμός;

Είναι παππούς που αγοράζει παγωτό στο εγγόνακι ενώ ο πατέρας το απαγορεύει

Εξυπνος ορισμός, κατάλληλος για το tweeter, αλλά λαικιστικός...Απλοποιιτικός και συσκοτίζει.

Saturday 12 March 2016

Ηθικό Πλεονέκτημα


Ηθικό Πλεονέκτημα

Μια συνήθης καραμέλα της ανεύθυνης διαδικτυακής πάρα-πληροφόρησης και της δήθεν απλώς έξαλλης αντιπολίτευσης – καταρρέει το "ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς!".
Λέμε "δήθεν έξαλλης" διότι δεν πρόκειται απλώς για αφελή εμμονή, αλλά για καλά σχεδιασμένη πολιτική. Και οι πρωτοετείς σε επιχειρηματικές σχολές ακούνε την "SWOT" analysis, δηλ Δυνατά, Αδύνατα σημεία κτλ. Και προσπαθούν να ροκανίσουν το δυνατό σημείο του αντιπάλου (και ταυτόχρονα το αδύνατο δικό σου) με στρατηγική επιμονή στην προβολή κάθε ενέργειας που ακούγεται "ανήθικη", σύμφωνα και με τη ρήση του δάσκαλου Γκέμπελς "συκοφαντείτε-συκοφαντείτε κάτι θα μείνει". Και "ανήθικο" σε αυτή την περίπτωση σημαίνει απλά ότι έκαναν και οι ίδιοι. Χαρακτηριστικά, προσπαθούν απλά να αποκαλύψουν ότι η αριστερά είχε επαφές με τους ίδιους – όπερ έδει δείξαι ότι δεν είναι ηθικοί.
Σε αυτή την προσπάθεια βρίσκουν αρωγό και το διαδίκτυο (θα έγγραφα "πρόθυμους" αλλά πρέπει πρώτα να το αποδείξω). Δυστυχώς υπάρχει ακόμα μια αντίληψη "το διάβασα στο internet" όπως παλαιότερα λέγανε "το είπε η τηλεόραση", αντίληψη που κατέρρευσε μετά από μακροχρόνιες προσπάθειες αμαρτιών της διαπλοκής. Δεν υπάρχει πλατιά συνειδητοποίηση ότι πρόκειται για ένα δίκτυο όπου ένας μέσος χρήστης μπορεί να έχει καμιά δεκαριά ιστο-χώρους και να στέλνει χιλιάδες μηνύματα και όλα αυτά δωρεάν (από ότι ξέρω, το μοντέλο της δωρεάν χρήσης που επικράτησε στο δίκτυο σε αντίθεση με σχεδόν όλα τα άλλα αγαθά δεν έχει αιτιολογηθεί). Έτσι δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε, με την βοήθεια μάλιστα και μιας τάσης προς το "κουτσομπολιό" και αλλά και μιας γενικευμένης αλλά και απλοϊκής αντίληψης για τη γενικευμένη διαφθορά, το περίφημο "όλοι οι ίδιοι είναι", που παρεμπιπτόντως καλλιεργήθηκε και σε πλατιές με παρενέργεια να φυτρώσουν και μαύρα άνθη.
Αλλά η αφορμή αυτού του σημειώματος δεν ήταν τα ανωτέρω – λίγο πολύ γνωστά και αυτονόητα. Μεταξύ των στρατηγών-πηγών της αντίδρασης και των αργόσχολων αναπαραγωγών των κουτσομπολιών δικτύων υπάρχουν και αυτοί που ενεργητικά και συνειδητά (.. οι ασυνείδητοι) σιγοντάρουν στην αποδόμηση.
Αρχίζουμε από τα εύκολα, δηλ, από τους "ακραιφνείς και συνεπείς". Είναι εύκολο, η διαφθορά είναι φυσικό συστατικού του καπιταλιστικού κράτους (και κατ' άλλους απλά του Κράτους) και επομένως μια αστική κυβέρνηση δεν μπορεί να είναι ειλικρινής όταν λέει ότι αντιπαλεύει την διαφθορά, άρα ο σκυλοκαβγάς δεν αφορά τον λαό και το κόμμα του (η τις οργανώσεις του), που μπορεί να επαναπαύεται στις διαχρονικές τελετουργικές του κινητοποιήσεις.
Αμέσως μετά έχουμε τους πρώην συντρόφους μας. Τους είναι τόσο αδιανόητο ότι αποφασίσουμε να παραμείνουμε και να "άρουμε την αμαρτία του (αστικού) κόσμου" και αναζητούν οπωσδήποτε τα 'αργύρια'. Αν αποδείξουν ότι είμαστε "διεφθαρμένοι" ή έστω "καρεκλοκένταυροι" ερμηνεύονται τα κίνητρα μας και επομένως αποκληρώνεται η πολιτική μας πρόταση και μένουν μοναδικοί κληρονόμοι του 36% του Ιανουαρίου, και γιατί όχι και του 60% του ΟΧΙ. Χωρίς να εξηγούν, αυτοί οι γάτουλοι, πως συνυπήρχαμε επί τόσα χρόνια και σε τόσους αγώνες χωρίς να αντιληφθούν τι κουμάσια ήμασταν. Αλλά το τραγικότερο είναι ότι αφελώς ελπίζουν ότι θα πριονίσουν τις κοινές μας ρίζες και θα μείνουν τα δικά τους κλαδιά χλοερά.. Μόλις καταλάβει ο λαός ότι οι Τσιπραίοι είναι διεφθαρμένοι, θα τρέξει να αναζητήσει την αγνότητα σε αυτούς – και δεν θα μας πάρει ο διάολος όλους για δεκαετίες..
Τέλος το δυσκολότερο. Η γκρίζα ζώνη συμπολιτών μας που δεν έχουν δεσμούς αίματος με τα κόμματα της δεξιάς αντιπολίτευσης ούτε καθοριστικά συμφέροντα από το καθεστώς της διαφθοράς. Και κάποια στιγμή έλπιζαν σε μικρές ή μεγάλες αλλαγές, που πιθανόν συντάχτηκαν με δυνάμεις που τις προέβαλλαν και μετά απογοητεύτηκαν – είτε από την "προδοσία" ή από την ήττα. Η γκρίζα ζώνη που κρίνει αποφασιστικά την πολιτική ηγεμονία. Εδώ ο πειρασμός να μπούμε στη παραψυχολογία είναι μεγάλος. Δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι παλεύουμε και προχωρούμε (όσο προχωρούμε) στο σημείο που δεν μπόρεσαν αυτοί, πως κάποιοι παράξενοι που δεν ακολούθησαν τα κελεύσματα ιδιώτευσης του φιλελευθερισμού και δεν πίστεψαν ούτε στο τέλος της ιστορίας ούτε στο μοιραίο τριτοκοσμικό του "κωλοκράτους" - και αντίθετα πίστευσαν στο λαό και στη κοινωνία. Και τους βγήκε...Και ίσως φοβούνται μέχρι που θα φθάσουμε, να πιστεύουν περισσότερο από μας ότι θέλουμε σοσιαλισμό.
Χωρίς φυσικά να παραγνωρίζουμε τις ποιο προφανείς ερμηνείες, όπως τις αδυναμίες επαρκούς αιτιολόγησης κάποιων πολιτικών αποφάσεων, όταν η σκοπιμότητα τους ήταν πάντα προφανής στον αριστερό μικρόκοσμο μας αλλά και θέματα δυσκολότερα που δεν εξηγήθηκαν επαρκώς στο λαό, αλλά ούτε και στο κόμμα ώστε να το χωνεύσει και να το υποστηρίξει.. Και έχουμε απέναντι το μηντιακό σύστημα. Όσο και αν "όλοι ξέρουν" τι συμφέροντα υποστηρίζουν, εκεί γυρνάνε για ειδήσεις – Στο τέλος, μένει το "κάπου το άκουσα", όταν μάλιστα που το έκανε "share" και ο φίλος – που δεν τον βλέπουμε ποτέ..
Στο ηθικό δίδαγμα για το ηθικό πλεονέκτημα θα γίνω μάλλον ρομαντικός. Το ηθικό πλεονέκτημα δεν ανήκει στη κυβέρνηση, είναι δικό μας των Συριζαίων και καθ' ενός από μας ξεχωριστά. Είμαστε η εικόνα του κόμματος στη τοπική κοινωνία, στη δουλειά στην οικογένεια στις παρέες. Όσο κρατάμε εμείς το ηθικό πλεονέκτημα, κάθε τυχόν, μελλοντική, περιθωριακή (την εξόρκισα αρκετά??) τάση ανηθικότητας της εξουσίαας γίνεται "μια επιχείρηση κακή" που γράφει και ο Βρέχτ.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να καταφέρει να το μάθουν και οι "κότες" ότι δεν είμαστε σπόροι του κακού..

--
Δημήτρης Καμπυλαυκάς

Monday 7 March 2016

20 συμβουλές για εθελοντές στο προσφυγικό

20 συμβουλές για εθελοντές στο προσφυγικό

Γράφει ο Γιώργος Αγγελόπουλος

21:51 | 06 Μαρ. 2016

Tuesday 16 February 2016

Ενας Ασχετος και τα Μπλόκα

Γύριζα από το χωριό μου. Η κρίση μου περιόρισε τις εξόδους, αλλά είμαι από τους τυχερούς, δεν μου τις στέρησε εντελώς.
Στα διόδια, χρειάστηκε να κάνω μια παράκαμψη μισής ώρας. Στην αρχή σκέφτηκα τους εργολάβους, που τόσα χρόνια μας έπερναν τα διόδια, είπα μήπως ήρθε η ώρα να εκπληρώσουν και αυτοί το έργο για το οποίο προπληρώθηκαν. Αλλά ήταν νύχτα, μάλλον κάποια διαμαρτυρία θα ήταν. Αυτή η ιστορία άρχισε από τους χούλιγκανς και τον υποβιβασμό των ομάδων τους, αλλά από τα λίγα που παρακολουθώ, η ομάδα της γειτονικής πόλης δεν είχε λόγο να διαμαρτηρυθεί.
Δεν πηράζει, θα πάω σπίτι και θα δώ τα Κανάλια. Και ήταν η αγρότες. Είπα να δώ τα αιτήματα τους και να μου τα αναλύσει το Κανάλι, με κάποια επιφύλλαξη, ενθυμούμενος την μύνην του Καναλιού απέναντι σε κάθε κοινητοποίηση, όταν παρ΄ελπίδα γινόταν γνωστή, και ότι έκαναν κάθε τι ωστε να μην γίνει γνωστή, όπως ήξερα από τις δικές μας απεργίες. Ακόμα και την εμμονή του να μας βάλει να υποταχθούμε στο ΝΑΙ, πριν συνθηκολογήση η Κυβέρνηση. Αλλά  τώρα έβλεπε ότι οι αγρότες είχαν απόλυτο δίκαιο, συμφωνεί και όλη η αντιπολίτευση.
Αλλά θα ήθελα να μου το πούν οι ίδιοι...  Να με αφήσουν να περάσω αργά ανάμεσα από τα μηχανήματα τους, να αισθανθώ τις τύψεις μου που εγώ ο τυχερός ακόμα απολαμβανω τις μικρές μου αποδράσεις, να διαβάσω την προκύρυξη τους, να πούμε και καμμια κουβέντα, με καφέ (όχι τσίπουρο, έχω δρόμο μπροστά).
Αλλά καταλαβαίνω, αυτό απαιτεί πολύωρη ορθοστασία, έξω απο το  τρακτέρ - κάνει και κρύο, αντιπαραθέσεις με κάποιους αντιδραστικούς. Αγώνας... 
Σαν κάτι κορόιδα παλιά που πήγαιναν από την παλιά εθνική, ξεπάγιαζαν και δεν τους έδειχνε και κανένα κανάλι...
______
Γύρισα αργά στην Αθήνα.. Ποιός συκώνετε να πάει στο γραφείο.. Αλλά εντάξει, θα δηλώσω απεργία αύριο και θα αράξω (αργοτερά κατεβαίνω και κάτω). Ενα μεροκάματω χαμένο, αλλά ακόμα έχουμε περιθώρια.. και κάνουμε και τη συμπαράσταση μας...
______
Γυρνώντας έπρεπε να περάσω απο το ΣΜ (Σουπερ Μαρκερ ντε..). Πρώτη φορά σκέφτηκα, σαν χαζο-αμερικανός, οτι τα φρούτα και τα ζαρζαβατικά που ψωνίζω και τρώω δεν φυτρώνουν στο ΣΜ, τα παράγουν αυτοί που χθές διαμαρτύρονταν (και οι συνάδελφοί τους σε όλο το κόσμο που πολλοί δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια). Μαζί με την ευγνωμοσύνη με έπιασε και μια ανυσυχία.. Λες να μην πέρασαν και τα φορτηγά, ή, οι αγρότες να τα απέκλεισαν για να καταλάβουμε, εμείς οι κακομαθημένοι Αθηναίοι τι εστί αγροτικό βερύκοκκο, τι αξίζει η δουλειά τους? Και με έβρισα που δεν πήρα κανα αυγό και κανα φρούτο από τον ξάδελφο στο χωρίο, χωρίς απόδειξη η και χωρίς να πληρώσω,
Αλλά ευτυχώς, τα ράφια ήταν γεμάτα.  Η  μή διακίνηση των αγροτικών προιόντων επιφέρει οικονομική καταστροφή στους αγρότες, όπως εξηγούν τα κανάλια όταν απεργούν τα φορτηγά ή οι ναυτικοί - και συμφωνούν και οι ίδιοι οι αγρότες.
Για τέτοιες θυσίες έιμαστε τώρα, εν ώρα κρίσης!

Το Κόμμα, η Κυβέρνηση και το Κράτος. Το «αμαρτωλό» τρίγωνο και οι προκλήσεις του νέου ΣΥΡΙΖΑ - Χριστόφορος Βερναρδάκης

Το Κόμμα, η Κυβέρνηση και το Κράτος. Το «αμαρτωλό» τρίγωνο και οι προκλήσεις του νέου ΣΥΡΙΖΑ - Χριστόφορος Βερναρδάκης

Friday 29 January 2016

Ασφαλιστικά

Δ. Καμπυλαυκάς 23.01.16

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ

Στο παρακάτω κειμενάκια θέλω να θίξω διάφορες επί μέρους πτυχές του ασφαλιστικού, κατά το δυνατόν αποστασιοποιούμενος από την επικαιρότητα...αλλά όχι πάντα

Monday 11 January 2016

Αλληλεγγύη των αγώνων και όχι “διάλογο των πολιτισμών"

Μια επίκληση για να ενεργοποιηθεί η ριζοσπαστική χειραφετητική παράδοση της Ευρώπης και ο λόγος για τον οποίο χρειαζόμαστε αλληλεγγύη των αγώνων και όχι “διάλογο των πολιτισμών”



Συχνά ακούω τη μομφή ότι μιλώ ως Ευρωπαίος, ως μέρος της ευρωπαϊκής ελίτ με την οποία είμαι αλληλέγγυος, και ως τέτοιος αντιμετωπίζω τους πρόσφυγες ως εξωτερική απειλή προς αναχαίτιση. Σε αυτή τη μομφή μπορώ μόνο να πω ότι προφανώς μιλώ από την ευρωπαϊκή πλευρά, το να αρνηθώ αυτό θα ήταν παράλογο ψέμα, αλάνθαστο σημάδι πατροναριστικής και ψεύτικης αλληλεγγύης. Αλλά για ποια ευρωπαϊκή θέση μιλάμε; Κατά τον ίδιο τρόπο που δεν υπάρχει ένα Ισλάμ, που ο ισλαμισμός μπορεί να υποθάλψει χειραφετητικό δυναμικό (έχω γράψει εκτενώς επ’ αυτού), έτσι και η ευρωπαϊκή παράδοση χαρακτηρίζεται από σειρά βαθιών αντιθέσεων. O μόνος τρόπος να αντιπαλέψεις αποτελεσματικά τον ευρωκεντρισμό είναι από μέσα, ενεργοποιώντας τη ριζοσπαστική χειραφετητική παράδοση της Ευρώπης. Εν ολίγοις, η αλληλεγγυη μας με τους μη Ευρωπαίους χρειάζεται να είναι αλληλεγγύη στους αγώνες, ενότητα με την πάλη του κάθε πολιτισμού και όχι «διάλογος πολιτισμών».

Του Σλαβόι Ζίζεκ απο "Εποχή" 10.01.16

Του Σλαβόι Ζίζεκ